من دیگه اون آدم قدیمی نیستم...

من دیگه اون آدم قدیمی نیستم...

    تنهایی رو به جایی که بهش تعلق نداشته باشم ترجیح میدم.

    تنها قدم زدن رو به حضور در کنار آدمایی که نمیدونن چی از زندگی میخوام ترجیح میدم.

    ساعت ها روی نیمکت پارک نشستن رو به بغض های شبانه توی رختخواب ترجیح میدم.

    تماشای عبور آدمای غریبه رو به انتظار واهی اومدن نزدیک ترین عزیزان ترجیح میدم.

    سکوت رو به گفتن حرفا و خواسته های تکراری ترجیح میدم.

    خوردن قرص های خواب آور رو به مرور خاطرات تلخ و شیرین گذشته ترجیح میدم.

    هر لحظه که احساس کنم چیزی برا از دست دادن ندارم در جواب پیام های منطقی آدما فقط ... میفرستم.

    شاید...