شعر

شعری را اگر فهمیدی
بدان که بسیار غمگینی
و با شعری اگر زیستی
بر تو بشارت باد
که روزی در تنهایی خواهی مُرد ...

خخخخخخخ منومیگه ها اینم اخر عاقبتمون

نباید

گاهی نمی دانی چطور به این نقطه رسیده ای....
فقط مطمئنی که جای تو اینجا نیست.
اما مجبوری بمانی.
نه پای رفتن داری و نه توان ماندن.
همیشه درست در جایی هستی که نباید ... و چیزهایی را می بینی که نباید.... و داستان هایی را می شنوی که نباید...

امان از این نباید ها...

همیشه

جاده همیشه هست

همپا همیشه نیست

امروز همیشه هست

فردا همیشه نیست

قدر بدونیم ...

از دست عزیزان

از دست عزیزان چه بگویم
گله ای نیست. . .

گر هم گله ای هست
دگر حوصله ای نیست . . .

روزایه مرگه عشق

روزایه مرگه عشق آسون نمیگذره از بس که لحظه ها وارونه میگذره
یخ میکنه تنم از شدت تبو سردرگمو خراب سر میکشم شبو

پر میشه ذهنم از صد جور احتمال هی زنده میشمو میمیرم از خیال
یا دل سپردنه یا جون سپردنه این زندگی چقدر شبیه مردنه

خداحافظی آدم ها

آدم ها ناگهان خداحافظی نمیکنند، ناگهان دلسرد نمیشوند و ناگهان رابطه را تمام نمیکنند.
جایی در مسیر رابطه اتفاق هایی میافتد، دردهایی را تجربه میکنند که هر درد آنها را به تصمیمشان نزدیک تر میکند
وبالاخره  روزی "ناگهان" تصمیمشان را با ما در میان میگذارند.
آدمها آرام آرام خسته میشوند.
ارام ارام دلسرد میشوند از تمام تلاش هایی که کرده اند و دیده نشده است .

ارام ارام دوست داشتنشان کم میشود و تهی میشوند .
تهی میشوند از هر انچه سعی میکردند بگوییند و نشان دهند .

برای بعضی ادمها این تمام شدن با سر و صدای بلند، هیاهو و داد و بیداد است و برای برخی دیگر فقط "رفتن" است .
میروند بی انکه توضیحی باشد و توضیحی بخواهند .

حقیقت این است که ما در رابطه ها میمانیم چون بخشی از ما احساس میکند ارزشش را دارد.

 بخشی از ما حس میکند هم ادم رو به رو باارزش است و هم خود درونی مان؛ و بعد جریانی از دوست داشتن و صمیمت به وجود می اید .
جریانی که کم کم تبدیل به جوانه ای ظریف و نحیف میشود .
اسم این جوانه ، رابطه است!

بسیاری از ما تلاش میکنیم که جوانه ها را به وجود اوریم اما بعد فکر میکنیم این جوانه قرار است خودش روزی درختی تنومند و زیبا شود!!

هیچ درختی ، بدون رسیدگی و اب و خاک رشد نکرده است ؛ و همیشه درخت ها زمانی جوانه هایی اسیب پذیر بوده اند.

رابطه های صمیمانه و عمیق ، رابطه هایی هستند که هر دو طرف مسئولیتی مساوی را قبول میکنند.
رابطه های صمیمانه "من "و "تو" ندارد .
"ما" دارد؛ فروتنی و همدلی دارد .

نخواهید توانست رابطه ای اصیل و عمیق را تجربه کنید اگر نمیتوانید به ادمها شبیه ادم نگاه کنید؛
 اگر سختتان است به رابطه تان "دوست داشتن" بدهید؛ اگر سختتان است خودتان را هم سطح دیگری ببینید و هر دو به مقدار مساوی به جوانه ی رابطه عشق بورزید ، حمایت کنید ، ابیاری کنید و گاهی تکیه گاهش شوید تا ریشه هایش محکم تر شود.

اگر مدتهاست احساس میکنید فقط یک نفر است که به جوانه رسیدگی میکند صبر کنید .

همراهتان را نگاه کنید ، قبل از انکه خیلی خسته شود در اغوشش بگیرید . به او بگویید باارزش است .
 به او بگویید شما هم مسئول هستید و به او کمک خواهید کرد .

اگر رابطه تان را دوست دارید و احساس میکنید بی رحمی ای داشته اید، اگر بی توجه بوده اید، اگر دردهایی را بیدار کرده اید که از عمق آنها خبر نداشتید ،" برگردید".

برگردید و دست آنها را بگیرید و بهشان یادآوری کنید که هنوز هم "مهم هستند".
برگردید و به چشمهایشان نگاه کنید . خستگی هایشان را بتکانید قبل از اینکه دیر شود.

#پونه_مقیمى

چه خوش است

چه خوش است راز گفتن به حریف نکته سنجی
که سخن نگفته باشی؛ به سخن رسیده باشد…

#بیدل_دهلوی

دوست داشتن

دوست داشتنت را حیف نکن!!

نمی گویم خرجش نکن..نه.. می گویم هدرش نده..

اگر می بینی مالِ دنیای تو نیست، اگر می بینی از جنس تو نیست، حرفش را نمی فهمی و حرفت را نمی فهمد...نه او را درگیر خودت کن و نه خودت را درگیر او...

ابراز علاقه به کسی که مالِ دنیای تو نیست "اسراف دوست داشتن" است..

نیست

‏دستی که به دست من بپیوندد نیست

صبحی که به روی ظلمتم خندد نیست

زنجیر ، فراوانِ فراوان اما

چیزی که مرا به زندگی بندد نیست

سراى بى کسى

در این سرایِ بی کسی ، کسی به در نمی زند

به دشتِ پـر ملالِ مـا پـرنده پـر نمی زند

 

یـکی زشـب گرفتگان چـراغ بـر نمی کند

کسی به کوچه سارِ شب دَرِ سحر نمی زند

 

نشسته ام در انتظارِ این غـبار بی سـوار

دریغ کـز شبی چنین سـپیده سـر نمی زند

 

دلِ خراب من دگـر خراب تـر نمی شود

که خنجر غمت از این خراب تر نمی زند

 

گذر گهی است پر ستم که اندرو به غیر غم

یـکی صلای آشـنا بـه رهگـذر نـمی زند

 

چه چشم پاسخ است از این دریچه های بسته ات

بـرو کـه هـیچ کـس نـدا به گـوش کـر نمی زند

 

نه سایه دارم و نه بر، بیفکنندم و سزاست

اگر نه بـر درخت تـر کسی تـبـر نمی زند