اسمون ابرى میشه اما ...

گل گلدونه من شکسته در باد تو بیا تا دلم نکرده فریاد
گل شب بو دیگه شب بو نمیده
کی گل شب بو رو از شاخه چیده
گوشه ی آسمون پر رنگین کمون

من مثل تاریکی تو مثل مهتاب
اگه باد از سر زلف تو نگذره
من میرم گمش میشم تو جنگل خواب
گل گلدون من ماه ایوون من

از تو تنها شدم چو ماهی از آب
گل هر آرزو رفته از رنگ و بو
من شدم رودخونه دلم یه مرداب
آسمون ابری میشه اما گل خورشید

رو شاخه های بید دلش مگییره
دره مهتابی میشه اما گل مهتاب
از برکه های آب بالا نمیره
تو که دست تکون میدی به ستاره جون میدی

میشکفه گل از گل باغ وقتی چشمات هم میاد
دو ستاره کم میاد میسوزه شقایق از داغ
گل گلدون من ماه ایوون من
از تو تنها شدم چو ماهی از آب

گل هر آرزو رفته از رنگ و بو
من شدم رودخونه دلم یه مرداب

هنوزم

تا گلی از سر ایوون تو پژمرد و فروریخت
شبنمی غم زده از گوشه ی چشمای من اویخت
دوری بین من و تو دوری ماهی و دریاست
دوری بین من و تو دوری ماه و تماشاست
اما افسوس تورو خواستن دیگه دیره دیگه دیره
اما افسوس با نخواستن دلم آروم نمیگیره نمیگیره