ﺟﻐﺮﺍﻓﯿﺎﯼ ﮐﻠﻤﺎت

حرﻑ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮐسی ﺑﺰﻥ؛
ﮐﻪﺑﺎ ﺟﻐﺮﺍﻓﯿﺎﯼ ﮐﻠﻤﺎﺗﺖ ﺁﺷﻨﺎﺳﺖ...
ﮐسی ﮐﻪ،
ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ
ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ ﮐﻮﻩ یخی میشوی
ﺁﻓﺘﺎبی ﺷﻮﺩ ﻭ ﺁﺑﺖ ﮐﻨﺪ...
ﺁﺭﺍﻡ...ﺁﺭﺍﻡ...
ﺑﻌﺪ چکه چکه ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﮐﻪ
ﻟﯿﺰ می ﺧﻮﺭﻧﺪﻭ می آیند ﭘﺎﯾﯿﻦ،
ﺑﺎ ﺍﻧﮕﺸﺖ ﺑِﺴُﺮﺍﻧﺪ ﻻﯼ ﻣﻮﻫﺎﯾﺖ...
کسی ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ،ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺳﮑﻮﺕ می کنی؛
ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺮﻑ ﻫﺎﯾﺖ ﺟﺎﯾﯽ ﮔﯿﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ
ﻭمی تواند ﺩﺳﺖ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﺁن همه ﮐﻠﻤﻪ ﯼ ﺑﺎﺯﯾﮕﻮﺵ ﺭﺍ ﺑﮕﺬﺍﺭﺩ ﺗﻮﯼ ﺩﻫﺎﻧﺖ...
کسی ﮐﻪ ﻧﺎﮔﻔﺘﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ بفهمد