دلم

دلم از راه پره دلم

از خونه پره

دلم از مردم شهر دلم از هر کسی

که جات و می دونه پره

راز

زندگی راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست

زندگی درک همین اکنون است

زندگی، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند
شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری
شعله گرمی امید تو را خواهد کشت
زندگی درک همین اکنون است
زندگی شوق رسیدن به همان فردایی است، که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی و نه در فردایی
ظرف امروز پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با امید است
زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک
به جا می ماند

برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست

برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست

گویی همه خوابند ، کسی را به کسی نیست

آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک

جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست

 

این قافله از قافله سالار خراب است

اینجا خبر از پیش رو و باز پسی نیست

تا آئینه رفتم که بگیرم خبر از خویش

دیدم که در آن آئینه هم جز تو کسی نیست

 

من در پی خویشم ، به تو بر می خورم اما

آن سان شده ام گم که به من دسترسی نیست

آن کهنه درختم که تنم زخمی برف است

حیثیت این باغ منم ، خار و خسی نیست

 

امروز که محتاج توام ، جای تو خالیست

فردا که می آیی به سراغم نفسی نیست 

در عشق خوشا مرگ که این بودن ناب است

وقتی همه ی بودن ما جز هوسی نیست

چرا

هم از سکوت گریزان
هم از صدا بیزار

چنین چرا دلتنگم؟
چنین چرا بیزار

 

درددل

رازی نهفته در پس حرفی نگفته است
مگذار درددل کنم و دردسر شود

ای زخمِ دلخراش لب از خون دل ببند
دیگر قرار نیست کسی باخبر شود

موسیقی سکوت صدایی شنیدنی است
بگذار گفتگو به زبان هنر شود

چون دگرانی

در ابتدای سفر گفت: بی سبب نگرانی
به بوسه گفتمش: اما تو نیز، چون دگرانی

هزار صبح توانستی و نخواستی اما
رسیدنی‌ست شبی که بخواهی و نتوانی...

ادم برفی

ادم برفی جان بگذارهمین اولین روز زمستان چیزی بگویم بهت دلگرم نشو...

سود بازار محبت همه آه سرد است
تا نکوشید پی گرمی بازار کسی

یلدا

یادمان باشد زندگی آنقدر کوتاه است که یک دقیقه با هم بودن بیشتر را هم باید جشن گرفت. یلدا بر شما مبارک باد!