تن تو

تن تو ظهر تابستون رو به یادم میاره
رنگ چشمه های تو بارون رو به یادم میاره
وقتی نیستی زندگی فرقی با زندون نداره
بجز تو تلخی زندونو به یادم میاره
تو بزرگی مثل اون لحظه که بارون میزنه
تو همون خونی که هر لحظه تو رگهای منه
تو مثله خوابه گل سرخی لطیفی مثل خواب
من همون ام که اگه بی تو باشه جون می کنه
تو مثله وسوسه شکار یک شاپرکی
تو مثله شوق رها کردن یک بادبادکی
تو همیشه مثله یک قصه پر از حادثه ایی
تو مثله شادی خواب کردن یک عروسکی
تو قشنگی مثله شکل هایی که ابرا می سازن
گل های اطلسی از دیدن تو رنگ می بازن
اگه مَردهای تو قصه بدنون تو اینجایی
برای بردن توبا اسب بالدار می تازن
من نیازم تو رو هر روز دیدنه
از لبت دوست دارم شنیدنه

فریدون فروغی

هراس

پر از هراس و امیدم ، که هیچ حادثه‌ای

شبیه آمدن عشق ناگهانی نیست

فاضل نظری

دل من

دل من یه روز به دریا زد و رفت
پشت پا به رسم دنیا زد و رفت
زنده ها خیلی براش کهنه بودن
خودشو تو مرده ها جا زد و رفت

هوای تازه دلش میخواست ولی
آخرش توی غبارا زد و رفت
دنبال کلید خوشبختی می گشت
خودشم قفلی رو قفلا زد و رفت

فرصت

فرصت امروز هم با وعده فردا گذشت
بی وفا! امروز با فردا چه فرقی می کند

فاضل نظری

شب

صفائی بود دیشب با خیالت خلوت ما را

ولی من باز پنهانی ترا هم آرزو کردم

شهریار

خیالت

خیالت ساده دل تر بود و با ما از تو یک رو تر

شهریار

دلبر

بر دلبر دیوانه بگوئید بیاید
دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید.